Al mijn hele leven ben ik dol op schrijven en ik vind het vooral te gek om verhalen te bedenken. Als mensen me vragen: ‘Maar hoe kom je nou op al die verhaalideeën?’ dan heb ik er eigenlijk nooit een goed antwoord op. Ik zeg dan iets als: ‘het zit er in, en het moet er uit.’ Schrijven kan soms enorm zwoegen zijn, maar er zitten ook erg veel leuke kanten aan. Wat maakt schrijven nou zo leuk? Wat vind ik er zo leuk aan?
Het gevoel van een voltooid verhaal
Boeken schrijven is echt niet altijd gemakkelijk, maar elke keer weer wanneer ik een verhaal voltooid, krijg ik een soort euforisch gevoel, alsof ik de wereld aan kan. Het is het vele zwoegen om de verhaallijn die in je hoofd zit absoluut waard. Er zijn veel mensen die hun verhalen niet afmaken en daar enorm mee worstelen. Zo was ik vroeger ook. Tot ik mijn eerste manuscript voltooide. Het was absoluut niet goed, maar het gevoel dat ik kreeg omdat ik iets had afgemaakt, was waanzinnig.
Ik ontmoet bijzondere mensen
Omdat ik in mijn boeken vooral maatschappelijke en actuele thema’s gebruik, vind ik het belangrijk dat mijn research goed wordt gedaan. En daarom zoek ik ook echt mensen op die in soortgelijke situaties zitten als mijn personages. Voor mijn boek Min of Meer sprak ik bijvoorbeeld mensen met anorexia en voor mijn boek Getekend zat ik om de tafel met iemand die zich in het verleden gesneden heeft. Het waren bijzondere ontmoetingen, die ik nooit had gehad zonder mijn boeken. En deze mensen hebben er absoluut voor gezorgd dat de kijk op mijn wereld is verbreed.
Ik kom op nieuwe plaatsen
Ook heel leuk is dat ik op plekken kom, waarvan ik niet had gedacht er ooit te komen. Dit geldt vooral voor mijn non-fictieboeken. Voor mijn boek Werken in de dierentuin mocht ik bij Burgers’ Zoo achter de schermen kijken bij de gorilla’s. En bij mijn boekje Werken voor het Dolfinarium heb ik achter de schermen gekeken bij het Dolfinarium. Ik stond superdicht op een walrus en ik mocht kijken bij de dolfijnentraining. Dit waren echt geweldige ervaringen, die ik nooit had willen missen. Voor mijn boek Zomerflirt ben ik naar Lloret de Mar in Spanje geweest met mijn beste vriend. Het hele doel van de trip was research voor mijn boek, waarin een paar tieners de badplaats bezoeken. Het was een superleuke reis, waarin we telkens bezig waren met het boek dat ik zou schrijven. “Dit moet echt in mijn boek!’ riep ik meermaals uit.
Ik geef mensen een goed gevoel
Ik noem mijn boeken niet voor niets feelgood. Hoewel ik wel heftige thema’s gebruik, houd ik alles luchtig en zorg ik ervoor dat het verhaal altijd een goed einde heeft, zodat je het boek met een fijn gevoel kunt dichtslaan. Ik heb al meerdere keren gehad dat mensen me aanspraken en zich herkenden in de verhalen. “Ik heb er zo van genoten,” zeiden ze dan. Hoe gaaf is dat?
Ik kan creatief zijn
Dit is heel belangrijk voor me. Ik hou ervan om me op een creatieve manier te kunnen uiten. Ik ben altijd al redelijk creatief geweest op het gebied van schrijven en ik vind het heerlijk om nieuwe dingen te bedenken. Tijdens het schrijven kan ik mezelf echt op een fijne manier uiten.
Ik blijf schrijven
Genoeg redenen voor mij dus om lekker te blijven schrijven en mezelf nog verder te ontwikkelen. Voorlopig zijn jullie dus nog lang niet van me af!