11 februari gaf ik op het Valentijnfestival en gaf ik een lezing over clichés in romantische boeken. Voor de geïnteresseerden die er niet bij konden zijn, vat ik het hier nog eens samen wat ik die dag verteld heb.
Valentijnfestival
11 februari stond ik op het Valentijnfestival op het podium. Deze ging over clichés in romantische verhalen. Helaas waren er mensen die er graag bij hadden willen zijn, maar die niet door hadden waar de lezing gehouden werd. Anderen konden helemaal niet op het festival aanwezig zijn. Daarom wil ik in deze blog toch nog even kort bespreken wat ik tijdens mijn lezing vertelde. Uiteraard zal hier niet alles in staan wat ik toen vertelde, maar hopelijk hebben jullie hier toch iets aan!
De lezing had ik gebaseerd op de schrijfwedstrijd die het Valentijngenootschap had georganiseerd. Ik zat in de jury en heb 60 korte romantische verhalen gelezen en beoordeeld en ik merkte dat mensen snel geneigd zijn bepaalde clichés te gebruiken.
Ik besprak meerdere clichés die regelmatig voorkomen in romantische boeken en ik gaf ook telkens een voorbeeld van een boek waarvan ik denk: hier is het cliché op een juiste manier aangepakt.
Let op: dit gaat om mijn mening en visie en het mooie van schrijven is dat je je hier helemaal niet aan hoeft te houden. Soms dan kan het juist helpen om juist wél een cliché te gebruiken. Clichés zijn echt niet altijd fout, ze zijn immers niet voor niets een cliché geworden. Vaak werken ze nou eenmaal erg goed!
Hoe herken je clichés?
- Lees boeken
- Lees reviews
- Lees discussies over boeken
Cliché: driehoeksverhouding
Dit is een cliché waarbij meestal de vrouw moet kiezen tussen een rotzak en een hele leuke kerel en het daardoor bij voorbaat al duidelijk is waar voor gekozen wordt. Of: haar love interest heeft al een vriendin, maar dat is toch een kreng. Ook hierbij is het vaak wel duidelijk voor wie er uiteindelijk gekozen gaat worden.
Een driehoeksverhouding kan interessant zijn, maar wordt vaak op dezelfde manier uitgewerkt, waardoor het voorspelbaar wordt.
Boekentip:
Coleen Hoover – Misschien ooit, waarin de worsteling van de personages die in een driehoeksverhouding zitten heel goed is neergezet.
Cliché: bad boy
Dit is een cliché die niet iedereen even vervelend vindt, sommige lezers houden er zelfs van. Het is een cliché waarbij de vrouw verliefd wordt op een man die een echte Bad Boy is, maar dit gaat tot in het extreme. De vrouw mag opeens niks meer zelf bepalen en dit wordt neergezet alsof het heel erg romantisch is.
Wanneer je gebruikmaakt van een bad boy, zorg er dan voor dat er een duidelijke reden is waarom hij zich zo gedraagt óf waarom de vrouwelijke hoofdpersoon zijn gedrag accepteert (of juist niet accepteert).
Boekentips:
Amanda Prowse – Wat heb ik gedaan, waarin er sprake is van emotionele mishandeling en de hoofdpersoon het hef in eigen handen neemt.
Lis Lucassen – Razend, waarin we precies begrijpen waarom de mannelijke hoofdpersoon zich gedraagt zoals hij doet, maar ook waarin het logisch is dat de vrouwelijke hoofdpersoon hem leuk vindt.
Cliché: grote verschillen in personages
Hierbij kun je denken aan rijk of arm, of bijvoorbeeld dik en dun. Of misschien zelfs heel jong en heel oud. Tegenpolen trekken elkaar aan, maar soms kan dit heel vervelend zijn in een boek, omdat het al zo vaak is gedaan.
Zorg ervoor dat het logisch is waarom mensen zich tot elkaar voelen aangetrokken. Juist omdat ze tegenpolen zijn, moet dit goed zijn uitgewerkt. Een originele setting kan ook helpen.
Boekentips:
Jojo Moyes – Vier plus één, waarin een rijke man en een arme vrouw samen in de auto terecht komen en een roadtrip maken.
Suzanne Peters – Min of meer, waarin een man met anorexia verliefd wordt op een vrouw die zich overeet. Juist omdat ze allebei een probleem hebben met eten, vinden ze een connectie in elkaar
Cliché: instalove
Bij dit cliché worden de hoofdpersonages niet alleen verliefd op elkaar, maar houden ze meteen van elkaar. Dit vaak wanneer ze elkaar nog maar net kennen. Er worden uitspraken gedaan zoals ‘Ik kan nooit meer zonder je leven’. Dit is ongeloofwaardig en de lezer heeft er meer aan wanneer de relatie én de liefde wat rustiger wordt opgebouwd.
Boekentip:
Helaas heb ik voor dit cliché nog geen boek gevonden waar dit cliché goed is verwerkt.
Cliché: mooie ogen
Verliefd worden op iemands ogen is natuurlijk altijd mogelijk, maar hoe realistisch is dat? Zijn de kleur ogen echt het eerste dat je opvalt als je iemand voor het eerst ziet? Meestal weet je niet eens meteen welke oogkleur iemand heeft en het is dus niet het eerste dat je op zult merken.
Boekentip:
J. Sterling – Dear heart I hate you, een Engelstalig boek waar nog geen vertaling van is. In dit boek zit een personage dat altijd gekleurde contactlenzen draagt, en in zo’n geval is het dus wel een stuk duidelijker waarom de oogkleur wél meteen opvalt.
Nog meer clichés?
Er zijn natuurlijk nog veel meer clichés. Tijdens de lezing werden er al een paar dingen genoemd, zoals de elektrische schok bij een eerste aanraking. Heb jij nog leuke clichés?